Konijnen zijn sociale groepsdieren en kunnen onder bepaalde voorwaarden per koppel gehouden worden. De meest geschikte combinatie hier is een voedster en een gecastreerde ram, al spreekt het voor zich dat iemand die met konijnen wil fokken met een dergelijke combinatie weinig aan kan. Een fokker zal daarom steeds zijn dieren individueel huisvesten, zodat hij of zij een beter overzicht heeft welke ram met welke voedster paart en de voedsters voldoende rust voor hun nest jongen hebben.

Konijnen kan je op verschillende plaatsen aanschaffen. De gemakkelijkste manier is een dierenwinkel, waar je direct het gewenste aantal dieren mee naar huis kan nemen. Het nadeel is dat je op deze manier niets weet over de afstamming van de konijnen, zowel op vlak van inteelt als van mogelijke kenmerken van de nakomelingen (kleur, beharing...). Ook kan een onervaren persoon vaak niet inschatten hoe groot de dieren zullen worden. Een klein konijn uit de winkel kan soms uitgroeien tot een dier van 3 kg en meer, met alle gevolgen van dien qua huisvesting. In principe dienen de dieren per geslacht te zitten, maar wanneer dit verkeerd of te laat gebeurd is, kan het zijn dat je een drachtige voedster mee naar huis neemt, met alle extra zorgen van dien, vooral wanneer dit op een te jonge leeftijd gebeurd is.

Wie met het fokken van raskonijnen wil beginnen, kan best langs gaan bij een particuliere fokker. Een goede fokker houdt de afstamming van zijn dieren bij, zodat je weet wat de te verwachten fokkwaliteiten van het specifieke dier zijn en je bij de nakomelingen niet voor grote verrassingen komt te staan. Is het de eerste keer dat je konijnen houdt, dan kan een fokker je ook de nodige praktische informatie geven om zonder problemen van start te gaan.

Een zichzelf respecterende fokker zal enkel gezonde dieren verkopen. Toch is het handig om ook zelf in de gaten te houden of de dieren gezond zijn. Een gezond konijn is alert en zit niet suf in een hoekje. De ogen moeten helder zijn en niet wazig of waterig. De neusmoet droog zijn en de binnenzijde van de voorbenen moet zuiver zijn, zonder sporen van ademhalingsstoornissen. Ook de onderkant van de staart en voeten moeten proper zijn, aangezien dit anders op diarree kan wijzen. Sterk voelbare ruggenwervels en een opgespannen buik wijzen dikwijls eveneens op spijsverteringsstoornissen. Controleer ook het gebit van het dier. De bovenste snijtanden moeten op de voorzijde van de onderste snijtandjes vallen en bijtelvormig afslijten. Konijnen met gebitsproblemen (bv olifantstanden) vragen extra verzorging en zijn niet bruikbaar voor de fok of als tentoonstellingsdier.